بررسی اثر تزریق کورتیکواسترویید در گوش میانی در بهبود شنوایی بیماران مبتلا به کری حسی ناگهانی در مراکز آموزشی – درمانی آیت اله کاشانی و الزهرا (س) اصفهان درموارد مقاوم و شکست درمان سیستمیک در سال ۱۳۸۶ و ۱۳۸۵

مقدمه: درمان با استرویید موضعی یکی از روش های کم عارضه و مؤثر در کری حسی ناگهانی می باشد که در موارد مقاوم به درمان می تواند مؤثر واقع شود. در این مطالعه موفقیت کلی روش استفاده از استرویید داخل تیمپانیک وعوامل مؤثر تحت بررسی قرار گرفته است. روش ها: این مطالعه ی case series، بر روی 15 بیمار دارای معیار کری حسی - عصبی ناگهانی که درمان سیستمیک در آنها ناموفق بود، انجام شد. از بیماران اودیومتری قبل و بعد از عمل انجام و سپس تزریق اینتراتیمپانیک دگزامتازون انجام شد و میزان بهبودی آنان بررسی گردید. نتایج با نرم افزار spss11 آنالیز آماری شد. یافته ها: در مردان بهبودی ناکامل (partial) در 3/33% و بهبودی کامل نیز در 3/33% افراد و در زنان نیز بهبودی ناکامل در 6/18% و بهبودی کامل در 50% زنان دیده شد. درصد بهبودی در کل 7/66% بود. در مواردی که شدت کاهش شنوایی mild و moderate و درمان زودتر شروع شده بود، متوسط بهبودی بالاتر بود. نتیجه گیری: تزریق کورتون اینتراتیمپانیک یکی از روش های مؤثر درمان کری حسی - عصبی ناگهانی می باشد که در مواردی که بیمار به درمان سیستمیک پاسخ نداده است می تواند باعث بهبودی و بازگشت شنوایی بیمار شود. در این راستا هر چه شدت کاهش شنوایی بیشتر باشد، نتیجه گیری کمتر است و هر چه شروع درمان زودتر باشد، نتیجه ی بهتری حاصل می شود.